“Als manager is het mijn taak om het personeel te faciliteren om de zorgbehoeften van bewoners te kunnen zien en horen”

Tot voor kort werkte ik in het Elisabeth-TweeSteden Ziekenhuis samen met 7000 collega’s. Dan is het werken bij Maaswaarden toch wel echt heel anders. Hier zijn de lijnen kort en staan deuren voor elkaar open. Of je nu een manager bent, een bestuurder of een zorgmedewerker, iedereen weet elkaar altijd snel te vinden.

De betrokkenheid en de servicegerichtheid van de collega’s vind ik heel mooi om te zien. De wil om te kunnen zorgen voor de ouderen, voor de kwetsbaren, is gigantisch. Dat is wel iets wat me opvalt in de korte periode dat ik hier nu werkzaam ben. De korte lijnen maken het ook mogelijk om snel te kunnen schakelen. Een idee hoeft bij ons niet langs allerlei loketten om uitgevoerd te kunnen worden. Juist door de kleinschaligheid kunnen initiatieven heel snel in de praktijk worden toegepast.

Als je iets aandraagt en je kunt het snel uitvoeren en de cliënt dus gelukkig maken, dan geeft dat nieuwe energie om met ideeën te blijven komen. Een mooi voorbeeld is het laten mee-eten van een partner op de afdeling. Soms moet je dat dan gewoon gaan proberen en denken in mogelijkheden. We hebben een bepaalde dag afgesproken om dat te organiseren en vervolgens stond er op die dag een mooi gedekt tafeltje klaar op de kamer van de bewoner. De bewoner was dolgelukkig dat dit mogelijk was. De medewerker wordt daar vervolgens weer blij van en als ik dat als manager teruggekoppeld krijg, dan bezorgt me dat echt een lach op mijn gezicht.

De kracht van onze medewerkers is dat ze alles willen doen voor de bewoners. Ze werken daarom enorm hard. Maar dat is ook meteen een valkuil. Iets wat vandaag vanzelfsprekend is, kan morgen heel anders zijn. Het is juist de kunst om ook daar stil bij te kunnen staan. Daarom moeten we het gesprek blijven voeren met onze bewoners en cliënten. We kunnen wel gewend zijn om met z’n allen om 17:00 uur te gaan eten, maar misschien hebben de mensen die dag dan toevallig nog helemaal geen honger. We moeten dus altijd in gesprek blijven. En als management is het onze taak om het personeel te faciliteren om de zorgbehoeften en -vragen die de bewoners hebben te kunnen zien, horen en uitvoeren.