BewonersVrijwillige collega's

Meneer en mevrouw Hendriks vertelt:

‘Ze voelen goed aan wanneer mensen extra aandacht kunnen gebruiken’

We wonen nu zo’n elf jaar in dit appartement naast Wijkestein. Mocht het nodig zijn, dan kunnen we samen naar hiernaast verhuizen en dan krijgen we een ruimere kamer, zodat daar twee bedden in kunnen staan. Het is een fijn vooruitzicht dat we dat al hebben geregeld. Maar als het een beetje kan, dan blijven we natuurlijk het liefste zelfstandig wonen.

De mensen van de thuiszorg zijn allemaal even aardig en lief. Natuurlijk kun je met de een beter door de bocht dan met de ander. We verschillen allemaal. Maar er wordt wel echt naar je geluisterd. Mijn man is voor melanoombehandelingen soms een hele ochtend of middag weg naar Utrecht. Dan vraag ik of ze tussendoor even komen kijken of een kop thee komen zetten. Er is wat dat betreft echt niks te veel. En vraag je of ze drie keer op een dag willen komen, dan komen ze ook.

Ze gaan hier serieus met je om en behandelen je niet als een nummer. Dat vind ik heel respectvol. Ze nemen de tijd voor je en ze gaan rustig zitten. Als ze me helpen met wassen, dan geven ze me de kans om mezelf kan aankleden. Dat kan ik erg waarderen. Wat ik zelf nog kan, dat kan ik dan ook doen. We proberen gezamenlijk ook het huishouden te doen en eens per week komt de huishoudelijke hulp. We voelen ons hier echt thuis. Je bent binnen Maaswaarden geen nummer maar je hebt een naam. Ze weten bijvoorbeeld dat ik geopereerd moet worden en dan krijgen we ter ondersteuning een bloementje van de bestuurder. Dat vinden we heel attent. En met verjaardagen krijgen we een kaartje. Ze leven hier mee met de mensen en voelen goed aan wanneer mensen wat extra aandacht kunnen gebruiken. Wat dat betreft is de zorg van Maaswaarden echt zorg met een glimlach.

Bij Maaswaarden kun je ook terecht voor andere dingen dan zorgvragen. We doen alle twee nog heel veel dingen op de laptop. We krijgen bijna geen post meer, want alles gaat via de computer. Als we vragen hebben, omdat we ergens niet uitkomen, dan sparen we dat meestal op voor onze dochters. Maar we zijn ook weleens met de laptop onder de arm naar de man van ICT van Maaswaarden geweest. Die helpt je net zo graag. Daaraan merk je wel dat de contacten heel warm zijn en dat iedereen bereid is om elkaar te helpen.

Meneer en mevrouw Hendriks

Cliënten thuiszorg

terug naar verhalen

Deel pagina op

Gerelateerd

Medewerkers
“Als ik oudere mensen in de kappersstoel had, kwam het verzorgende in me naar boven”
Tamara van Tilborg
- Verzorgende IG, afdeling het Anker, somatiek
Medewerkers
''Het is hier een warm bad''
Christine Treffers
- Verzorgende IG (Lefgozer)
Medewerkers
“De betrokkenheid van Maaswaarden brengt mij altijd een glimlach op mijn mond”
Liselotte van Bokhoven
- Bestuurder Maaswaarden ouderenzorg
Medewerkers
“Als medewerker Wonen & Welzijn kreeg ik de kans om van iets wat ik als hobby was gaan zien, mijn beroep te maken”
Anneke Versteeg
- Medewerker Wonen en Welzijn