‘De mensen van de thuiszorg doen hun werk heel precies’

Ik woon nu ongeveer 2,5 jaar op deze plek. Toen mijn man naar De Haven in Wijkestein zou verhuizen, zeiden ze dat ik ook een woning in de buurt moest aanvragen. Dat kon wel twee jaar duren. Maar het duurde maar twee maanden en uiteindelijk verhuisden mijn man en ik een paar dagen na elkaar naar Wijk en Aalburg. Het was een waar wonder dat we hier zo snel na elkaar terecht konden.

De zorgverlening op de Haven was heel warm en liefdevol. Als partner werd ik erg betrokken en ik kon er zo vaak heen als ik wilde. Ik kreeg er altijd koffie of thee. Maar ik voelde me daar echt geen bezoeker. Helemaal niet. Helaas overleed mijn man al na twee maanden op de Haven. In die tijd woonde ik hier zelfstandig en had ik verder geen zorg van Maaswaarden. Dat kwam pas weer toen ik aan mijn knie geopereerd moest worden en door een val mijn arm brak en deze uit de kom was. Vanaf dat moment had ik hulp nodig bij het wassen en aankleden.

De mensen van de thuiszorg zijn allemaal even vriendelijk. Er is er niet een bij die ik niet aardig vind. Ik merk ook echt dat ze hun werk heel precies doen, maar ook de tijd nemen om naar me te luisteren. Ik ben pas twee zwagers verloren in twee maanden tijd. Dat is een heftige tijd geweest en daar kun je dan gerust met ze over praten. Dan luisteren ze echt naar je. Ze zijn allemaal verschillend, maar ze zijn wel allemaal echt goed in hun werk. In Den Bosch hadden we daar ook wel andere ervaringen mee. Daar ging een vrouw van de thuiszorg naast mijn man staan en dan moest hij zichzelf wassen. Maar dat kon hij echt niet meer, dus dan moest ze hem alsnog helpen. Hier laten ze je ook zo veel je kunt zelf doen, maar niet op de manier die we toen in Den Bosch ervaarden.