Na het overlijden van mijn vader is mijn moeder al snel bij mij in huis komen wonen. Ze was dementerend en ik zorgde voor haar tot het echt niet meer ging. Ze verhuisde daarom in 2019 naar De Haven in Wijkestein. Mijn moeder was onrustig als ik er niet was en daarom hielp ik mee met de verzorging. Daar kreeg ik alle ruimte voor. Dagelijks was ik 6 uur op de afdeling: 2 uur ’s ochtends, 2 uur ’s middags en 2 uur ’s avonds. Elke avond legde ik mijn moeder op bed en elke ochtend wachtte ik haar in de huiskamer met koffie op. Moeder dacht dat ik er ook woonde en dat gaf haar rust. Ik was er ook voor de andere bewoners en bedacht van alles om het gezellig te maken. Zo verzorgde ik heerlijke lunches, maakte erwtensoep en nam zelfs de airfryer mee. In 2023 overleed moeder en was mijn mantelzorgtaak voorbij.

Enkele weken daarna kwam ik de verpleeghuisarts in het dorp tegen en die vroeg mij of ik vrijwilligerswerk wilde doen. Dat leek mij wel wat en sinds die tijd ben ik vrijwel dagelijks in Wijkestein. Daar doe ik van alles. Ik verzorg samen met Hans van Herwijnen de vogels in de volière, die dagelijks gevoerd moeten worden. Ook ga ik elke donderdag wandelen met bewoners van De Haven. Daarnaast help ik mee met de verschillende activiteiten in het restaurant en assisteer ik bij de maandelijkse gezamenlijke maaltijd. Zelfs kun je mij als kapper inzetten. Ik was en watergolf wekelijks het haar van een bewoonster. Het omgaan met bewoners met dementie ligt mij goed. Door de ervaring met mijn moeder en de cursus over dementie die ik gevolgd heb, kan ik op elke situatie goed inspelen.

Voor mijn inzet krijg ik veel terug. De glimlach van bewoners als ik binnenkom, daar doe ik het voor! Met Valentijnsdag kreeg ik zelfs een anonieme brief van een bewoner. Daarin stond dat hij/zij heel blij is met alles wat ik hier doe. Dat is toch geweldig! Ik haal veel energie uit mijn vrijwilligerswerk. Die energie gebruik ik om weer extra dingen voor bewoners te kunnen doen. Zo ben ik bezig om een dierenshow voor te bereiden. Dit doe ik samen met een medewerker Welzijn Plus. Ik krijg alle ruimte om mijn idee uit te werken. Over een paar maanden kunnen bewoners genieten van veel verschillende dieren in het atrium. We leggen een groot zeil op de grond waarop de dieren staan. Bij Maaswaarden is veel mogelijk!

Maaswaarden is een hele fijne en warme werkplek om bezig te zijn. Ik leer de mensen hier steeds beter kennen en kan steeds beter op hen inspelen. Soms moet je een bewoner afleiden of geruststellen en soms stimuleren om mee te doen. Het is bijzonder hoeveel er geïnvesteerd wordt in leuke activiteiten voor de bewoners. Bij Maaswaarden staan verzorgers en vrijwilligers echt naast de bewoners.